door:
Slag om de binnenstad van Arnhem
Een impressie van het Focus Filmtheater tijdens de AetA-excursie van 13 april 2018
Robert Alewijnse (DP 6 architectuurstudio, Delft) bestijgt moeiteloos de steile trappen van zijn Focus Filmtheater in de Arnhemse binnenstad. De liften zijn nog niet in werking. In mei aanstaande kan het publiek bezit nemen van het multifunctionele complex met vijf filmzalen en een dakterras waar een witte muur fungeert als projectiescherm; de officiële opening is een maand later. Vanzelfsprekend is dit alles niet na de torenhoge ambities die het gemeentebestuur van Arnhem eerder koesterde en die noodgedwongen naar beneden moesten worden “bijgesteld”. Reality fills fantasy om met Earth en Fire te spreken.
Rik Zaal schetste enkele jaren geleden twee gezichten van de Gelderse hoofdstad: enerzijds een deftige rand, maar ook een winkel- en uitgaanscentrum van een treurigmakende lelijkheid, veroorzaakt door de vele gemakzuchtige wederopbouwarchitectuur waarmee de stad na de Tweede Wereldoorlog is volgeplempt. Zo bevat het autovrije centrum opmerkelijk lelijke “horeca”, de gruwelijke afkorting van “hotel, restaurant, café” die hier wel op zijn plaats is.
De Grote of Eusebiuskerk bevindt zich op een plein in het zuidoosten, aan de rand van het autovrije centrum, te midden van deprimerende naoorlogse woning- en winkelbouw. De kerk is na de oorlog weer opgebouwd en bij de laatste restauratie in 1994 is er in de toren een glazen lift aangelegd waarmee bezoekers 73 meter de lucht in worden getrokken. De aanblik van de klokken in de toren evenals de Disneyfiguren aan de gevel van de toren zijn als attracties bij de toegangsprijs inbegrepen.
Het is de aanblik van deze toren die Alewijnse de bezoeker van deze aanwinst gunt bij het bestijgen van de trap naar de hoger gelegen filmzalen. Ook als de lift inmiddels in gebruik is gesteld.
Paul Lappia
