door:
Hans overleed – voor de meesten van ons vrij onverwachts - op woensdag 24 september, 79 jaar oud.
Hans en ik zaten samen op de middelbare school; daarna studeerden we beiden in Delft. Hans eerst scheepsbouwkunde, na een jaar stapte hij over op bouwkunde. We deelden geruime tijd een studentenkamer. In 1967 deden we samen met Jean Patrice Girod en Kees Rijnboutt mee aan de internationale prijsvraag voor een nieuw stadhuis in Amsterdam en werden we achtste van de 800 deelnemers.
We werden beiden actief lid van A et A; gingen samen heel vaak met de excursies mee. Onze vriendschap werd in de loop der jaren steeds intenser. Gedurende een van de laatste excursies realiseerden we ons dat jaren geleden Changi Bodon en Hein Salomonson als 'de oudjes onder ons' werden bestempeld. Hans en ik waren op dat moment al veel ouder dan Hein en Changi op hun laatste excursie waren.
Na zijn afstuderen werkte Hans een paar jaar bij Hein Salomonson, maar zijn hart ging uit naar de stedenbouw. Daar was hij geknipt voor. Hij was een goed architect, maar werkte liever op de achtergrond aan zaken die hij belangrijker vond dan autonome architectonische ontwerpen. Hij trad in dienst van het toenmalige internationale topbureau voor stedenbouw: de Stedenbouwkundige Dienst in Amsterdam. Hij heeft daar lang gewerkt, was buitengewoon belangrijk voor de stad. Bijna niemand wist dat. Toen de Stadsdeelraden werden ingesteld en de centrale diensten werden opgeheven nam hij zijn ontslag en vestigde zich als zelfstandig adviseur en stedenbouwkundig ontwerper. Ook in die periode heeft hij voor een aantal gemeenten vooraanstaand werk gedaan.
Hans is altijd in het vak actief gebleven. In 2011 won hij samen met het bureau Kimmel Eshkolot Architects uit Tel Aviv een grote prijsvraag voor een nieuw regeringscentrum in Jeruzalem, een project waarvan de uitvoering in volle gang is en waar hij nog intensief bij betrokken was.
Een jaar daarvoor, in 2010, is de Nieuwe Synagoge aan de Zuidelijke Wandelweg in gebruik genomen. Hans heeft zich intensief met het proces en de architectenkeuze - SeARCH/Bjarne Mastenbroek - bemoeid. Dat heeft tot een uniek gebouw geleid.
Hans was echt lief , dat zeg je niet vaak over een man. Ook was hij een gentleman in hart en nieren, zag er altijd gedistingeerd uit zonder een dandy te zijn. Maar hij was niet alleen maar lief, hij was ook principieel. Als zijn principes werden aangetast kon hij op een effectieve manier kwaad worden. Tijdens onderhandelingen wist hij zijn standpunten perfect te verdedigen en meestal won hij.
Hans had een uitgebreide familie waarvan hij overduidelijk de 'de pater familias' was. Niet heersend of streng, maar vanuit een grote liefde. Zijn allergrootste liefde was zijn vrouw Bronia. Ze zullen het moeilijk krijgen nu ze die liefde moeten missen.
Moshé Zwarts
Hans Davidson is op zondag 28 september begraven op Gan Hashalom, de begraafplaats van de Liberaal Joodse Gemeente.
