In Memoriam Ed Schwier

Ed was lid van AetA vanaf 1979. Hij was een aimabel mens en combineerde een diepe interesse in bouwtechniek met liefde voor de architectuur. Effectbejag was hem vreemd, hij dacht functioneel. Het ging hem om goeie plattegronden, een heldere ontsluiting en ruimten waar mensen op gelijkwaardige manier konden samenleven in een weldadige omgeving. Ed was geen man van grote woorden, maar van een aanstekelijk enthousiasme en met zijn vriendelijke gezicht zei hij dan dat je “het gewoon even moet doen”. 

In Brazilië leek alles in perfecte verhouding bijeen te komen, daar viel de architectuur volledig samen met zijn idealen. Terwijl de andere AetA leden al discussiërend het project aan de eigen criteria toetsten beleefde Ed zijn prachtige synthese. De weldaad die architectuur kan brengen in een modern vormgegeven wereld zonder franje ontroerde hem diep en tot tranen toe. In Rio mocht hij Oscar Niemeijer de hand drukken.

Een half jaar voordat Ed overleed was zijn einde aangekondigd en de behandeling gestaakt. Vanuit het hospice had hij een prachtig uitzicht. Zo mooi dat het leven weer opborrelde en Ed weer opknapte. In die blessuretijd nodigde zijn zorgzame Henny ons nog uit voor een bijzonder leuke middag met een montere Ed op de bank. Enthousiast sprekend over het mooie leven, de architectuur en de kunst.

Met Henny Deckers in Het Beeldenpark van het Centro de Arte Contemporânea Inhotim

Ed krijgt in een lift in Bela Horizonte van de tuinman.

Ed was een zeer goede vriend van Ben Loerakker en Hendrik Battjes. Zij hebben elkaar in 1958 leren kennen op het bouwbureau RAI als medewerkers van de architect Alexander Bodon, in 2013 hebben ze nog hun 55-jarig vriendschapsjubileum gevierd! In 1969 trad hij in dienst bij de Architectengroep, waar hij tot zijn pensioen heeft gewerkt, voornamelijk voor Ben Loerakker. In 1975 is het eigendom van dat bureau op initiatief van de toenmalige maten Verster, Dijkstra en Loerakker overgedragen aan de medewerkers via de Stichting Architectengroep VDL, waarvan Ed vervolgens al gauw voorzitter werd. Een functie die hem als geboren sociaaldemocraat als een handschoen paste en waarin hij veel heeft bijgedragen aan de groei en bloei van dat bureau. 

Cees Brandjes en Jan Bakers