door:
Jurriaan van Stigt heeft ook afscheid van het bestuur genomen tijdens de jaarvergadering. Deze woorden van dank - van de hand van Joke Vos - zijn aan hem toegesproken:
Ook voor Jur zitten de zes jaar bestuur erop. Hij is gestart met de website, die hij nieuw leven heeft ingeblazen. Maar met het vertrek van Arjan Hebly, die Forum in zijn portefeuille had, zag Jur zijn kans schoon. Hij heeft onze eigen uitgeverij nieuw leven ingeblazen. Hij wilde het idee van het oude Forum terugbrengen: een tijdschrift voor de leden door de leden, regelmatig verschijnend rond actuele thema’s. Op z’n Jurs pakte hij het gedegen aan: met de energie, die hem zo kenmerkt, werd een redactieraad opgetuigd, een begroting overlegd en meerdere grafische bureaus uitgenodigd voor een pitch voor een nieuwe lay-out, die geschikt zou moeten zijn voor een nieuwe reeks. Forum zou opnieuw een tijdschrift worden, dat minstens 3 keer per jaar uit ging komen.
Het gekozen ontwerp ging uit van een format voor een pocket op A5 formaat. De vormgeving is vernieuwend in de grafiek en bladvulling. Het beeldmateriaal is ondergeschikt aan de teksten. Hoewel deze vormgeving voor een aantal leden even wennen was, maar dat lijkt ondertussen gelukt, worden de teksten vanaf het begin erg gewaardeerd. Forum is weer zichtbaar als eigenzinnige AetA productie en de bereidheid van de leden om een persoonlijk stuk te schrijven neemt bij elke uitgave toe. Wat goed te zien is aan het aantal artikelen en de dikte van de boekjes. Heel AetA kan met recht trots zijn op de nieuwe Forumreeks.
Jur is hoofdredacteur en blijft dat gelukkig nog wel even na zijn vertrek uit het bestuur. Daarom hebben we besloten nog even geen vervanger voor hem te zoeken.
Iedereen die Jur kent, weet ook, dat hij over borrelt van energie en kennis over van alles en nog wat. Naast zijn bestuurswerkzaamheden en Forum verdient hij als architect zijn dagelijks brood bij LEVS architecten. Hij is 1 van de oprichters van dit bureau, dat hij samen met Marianne Loof en Adriaan Mout runt. Jur kan er zijn vakmanschap kwijt, waarbij opvalt hoe hij een hoge architectonische ambitie bouwkundig weet te vertalen.
Daarnaast heeft hij de verantwoordelijkheid voor de SDO (stichting dogon onderwijs) overgenomen van zijn vader, Joop van Stigt. Een paar keer per jaar gaat hij naar Mali, naar de Dogon, om hen te helpen hun levensstandaard te verbeteren. Vele schooltjes en waterputten zijn het resultaat van decennialange betrokkenheid van vader, moeder en zoon. Jur heeft de focus verder verschoven naar het zelfredzaam maken van de Dogon, wat steeds beter lukt.
Ik ben meegeweest met de AetA excursie, die hij naar dit gebied heeft georganiseerd. Tijdens onze dagenlange wandelingen (Jur voorop en wij er dapper achteraan in dat hete klimaat) door de indrukwekkende natuur rond de breuklijn in het landschap, waar de Dogon wonen en ze hun doden bijzetten in spleten in de rotswand, deden we vele dorpjes aan met betoverende namen als … . Jur koppelde het nuttige aan het aangename en wij controleerden vrolijk mee of de schooltjes goed gebruikt werden en de waterputten nog functioneerden. Met de dorpsoudsten dronken we vreselijk vies vocht, dat bier moest heten. Een reis naar de Middeleeuwen, die veel indruk op ons heeft gemaakt.
Het was niet de eerste reis, die hij organiseerde. In zijn eerste jaar als bestuurslid werkte hij mee aan de reis naar Japan en ook in ons binnenlandje herinner ik me meerdere excursies waarbij Jur betrokken was. Zo zijn we een paar jaar geleden naar Den Helder getrokken en hebben daar onder meer de Doggershoek gezien, een rijksinrichting voor ontspoorde jongeren en een vernieuwde en onzichtbaar beveiligde stolpboerderij, waar jongeren begeleid zouden worden naar een normaal leven. Architectonisch interessant en het gaf een inkijkje in de zorgvuldige wijze waarop de Nederlandse regering investeert. De Doggershoek was nota bene alweer gesloten en de boerderij zou nooit in gebruik genomen worden…
Schijn bedriegt, denk ik wel eens, maar Jur lijkt nooit te stoppen. Zo heeft hij ook nog een Gesprek georganiseerd. Over werken in het buitenland en dan niet over de organisatorische en financiële implicaties daarvan, maar over de culturele impact. Welke architectuur maakt een Nederlandse architect in bijv. Rusland, China, Mali. Het leverde een levendige avond op.
En tot slot, Jur is begonnen met ons eigen architectuurfilmfestivalletje in december. Een filmavond, waarbij onbekende, maar voor professionals in onze branche interessante, films en/of documentaires worden vertoond.
Jurs enorme kennis en energieke meedenken over alle onderwerpen, die in onze bestuursvergadering aan bod komen, gaan we missen, maar we zullen er via Forum toch niet helemaal van verstoken blijven.
Jurriaan kreeg deze tekening van Joost Swarte.