door:
We hebben op 27 mei 2015 Heike Löhmann begraven. Ze was de week ervoor, op 19 mei, overleden aan een zeldzame vorm van kanker, die overwonnen leek maar toch uitgezaaid was en zich niet meer liet verslaan.
Ze is geboren in Kirchen in Duitsland en heeft aan de TU Darmstadt haar diploma als architect gehaald. Ze is vrijwel onmiddellijk naar Nederland verhuisd, heeft eerst een jaar bij Willem Jan Neutelings gewerkt en daarna bij OMA, dat ze na weer een jaar verruilde voor Benthem en Crouwel. In de zes jaar op dat bureau heeft ze onder andere aan museum De Pont gewerkt. Ze kwam er ook Arthur Galdeij tegen, de man met wie ze de rest van haar leven heeft gedeeld.
In 1996 richtte ze LÖHMANN’S Architecture . Urban + Industrial Design op. De naam is tekenend voor haar brede ambitie. Ze ontwierp op veel schaalniveaus, altijd goed doordacht, helder opgezet, vernieuwend en heel zorgvuldig uitgewerkt. Met de Prototypen excursie ‘Wonen in eigen werk in Amsterdam’ in november 2014 liet ook zij ons hun eigen appartement zien. Ze had het volledig opnieuw ontworpen met ingenieuze kastenwanden en verstopte schuifdeuren, die de ruimten in elkaar over lieten vloeien, maar ook ingezet konden worden om plekken af te sluiten. Op maat gemaakt en uniek gedetailleerd. En op de grote tafel stond koffie, thee en Kuchen voor 50 man klaar.
Ze gaf vol overgave les aan onder andere de TU Delft, gaf ook lezingen, jureerde, zat in welstandscommissies, schreef teksten. Nog in de laatste Forum van maart 2015 (nummer 8 met als titel ‘IN HUIS’) beschrijft ze hoe haar interesse voor het zelf maken van ruimten al in haar jeugd gewekt is op de zolder van haar grootouders en hoe ze zich daarna tot architect heeft ontwikkeld. Haar stuk heeft ze de titel ‘Ademruimte’ meegegeven. Atemraum, Freiraum, begrippen waarmee ze de ruimtelijke kwaliteit benoemde, die ze in haar werk zocht en realiseerde. Haar ambitieniveau lag altijd hoog en ze was pas tevreden als het hoogst haalbare was bereikt.
Al voor ze bij AetA kwam, was ze lid van de Werkbund. Ze koppelde beide organisaties aan elkaar en AetA en de Werkbund organiseerden samen een studiereis naar het Ruhrgebied. De dagen kenden een vol, afwisselend programma, ondersteund door veel taartjes in de bus en Duitse discussies in de kroeg. Het was april 2013. In oktober van datzelfde jaar nam ze deel aan de treinexcursie, die in 3 dagen 10 stations op het programma had staan.
Heike was warm, vrolijk, gastvrij, gedreven en betrokken, ging overal voluit voor, zat vol ideeën voor activiteiten en was plezierig gezelschap. We zullen haar missen als vriendin en wensen Arthur en de familie veel sterkte met dit grote verlies.
Joke Vos
