Verslag AetA Schetsweekeinde 5&6 september

AetA schetsweekend 5 & 6 september 2015

Deelnemers: Nina Aalbers, Xander Arets, Rob van Baalen, Rachel Bonnewell, Lieke van Hooijdonk, Ariënne Matser, Jacques Prins, Elsbeth Ronner, Marina Roosebeek, Winja Stappers, Eric Thijssen, Loes Verhaart, Esther Verhoek, Wim de Vos, Joke Vos.

In het jaar 1899 werd voor het eerst een schetsclub opgericht binnen AetA. Karel de Bazel stelde enkele uren per week beschikbaar voor het geven van teekenlessen en esthetica. In het verslag van de penningmeester in het blad Architectura stond te lezen dat de deelnemers aan de schetsclub, de kosten zelf voor hun rekening moesten nemen.

Ter gelegenheid van het 160 jarige bestaan van AetA dit jaar, organiseert de Lustrumcommissie activiteiten die, was de gedachte, verleden & toekomst, jong & oud kunnen binden. Zo is het idee voor het schetsweekend geboren. Waarvan ook nu de deelnemers de kosten voor hun rekening moesten nemen.

Met beeldend kunstenaars Sanne Bruggink en Frank van den Broeck hebben we met 15 AetA-ers een weekend op en rond de Academie van Bouwkunst in Amsterdam doorgebracht. Een historische plek omdat AetA aan de wieg heeft gestaan van de oprichting van de Academie.

Tekenen als middel om de verbeelding zichtbaar te maken was het thema. We starten in de Balkenzaal met ogenschijnlijk simpele oefeningen om ruimte te maken in het zwart, waardoor iets opdoemt uit het zwart. Daarna een open lijn tekening, eerst kijken dan tekenen en blind tekenen met conté. De samenstelling van de groep was gevarieerd wat tekenervaring betreft; er waren doorgewinterde kunstenaars, aarzelende beginners en alle stadia er tussen in. Maar gaande weg en vooral lerend van elkaar, het befaamde principe van het projectonderwijs waar alle architecten mee zijn opgevoed, kwam iedereen los en vertokken we voor het middagprogramma naar de Hortus Botanicus. Daar was het studiedoel twee bladeren tekenen, transparant denken, eerst blind tekenen, dan verkleind en vervolgens uitvergroot. Na een bespreking tussendoor was de opdracht met houtskoolarcering de bladeren te laten groeien aan stelen en de afsnijding te bepalen. Kijken, tekenen en heel veel leren. Frank en Sanne gaven individuele begeleiding.

Bij de Italiaan werden honger en dorst gestild en omdat het weer ons in de steek liet vertrokken we per metro naar het Amstelstation, waar we ons installeerden op een perron met uitzicht op de contour van de stad, terwijl door de duisternis steeds minder details zichtbaar waren. Met houtskool de donker wordende lucht tekenen, waarbij contrast tussen lucht en gebouwen minder werd. De kunst van het weglaten en ook je fantasie gebruiken.

Door een windvlaag werden we met tekeningen en al naar de hal van het station geblazen. Een van oorsprong fraaie ruimte van architect H.G.J. Schelling die door slecht vormgegeven toevoegingen zijn sfeer heeft verloren. Daar was het voor iedereen zoeken om de net verkregen inzichten toe te passen op de gekozen onderwerpen.

Zondagmorgen verzamelden we weer op de Academie in de Balkenzaal. De opdracht was teken je woon-, slaap- of werkkamer. Driemaal kleiner in een kader en éénmaal groot met vrije materialen.

Vervolgens een literaire toevoeging, een verhaal. Wat gebeurt er? Soms iets abstracts, soms iets exacts.

Een interessante verzameling woningen was op de tekenschotten te bewonderen. Je zou wel eens op bezoek willen gaan. Veel verschillende technieken werden toegepast. De begeleiding van Frank en Sanne was ongelooflijk leerzaam. Bij thuiskomst zag ik, dat het huis waarvan ik dacht het te kunnen dromen, op de tekening anders oogde. Maar een beetje liegen mag bij uit ‘t hoofd tekenen.

De middag was voor velen van ons een verrassing: modeltekenen, nog nooit gedaan. Gek genoeg lijkt het of alle oefeningen die we de gedaan hadden nu een duidelijke toepassing kregen, de opening in donker, het arceren met houtskool, allemaal te gebruiken. Het model, Leonie ze is danser, aanvankelijk geheel naakt en vervolgens met een sok, een slip, een trui aan, staand achter de ezels afstand nemen en in één beweging de lijn opzetten, een ongelofelijke ervaring kijken en tekenen, tekenen en kijken. Een absoluut hoogtepunt van het schetsweekend het modeltekenen. Om 5 uur moesten we de Balkenzaal opgeruimd achterlaten en nagloeiend van deze ervaring hebben we bij Tisfris tijdens de nazit de ervaringen gedeeld. Het schetsweekend onder de bezielende leiding van Frank en Sanne vraagt om herhaling. Het vuurtje is aangestoken. Kunnen we de vlam brandend houden en een schetsdag organiseren op een andere locatie in het land met Sanne en Frank als docenten? Om op die manier de verscheidenheid aan tekenervaringen verder te brengen en te genieten van het tekenen en elkaar’s ervaring? Architectura et Amicitia. Zo is dat!