Verslag VillAetA Fridjof van den Berg: Follies II

Met zijn elven naar follies en andere realisaties in Brabant en de Betuwe

Verslag van de excursie op 8 juni 2013, onder leiding van Fridjof van den Berg

Bunker 599 te Diefdijk van Ronald Rietveld Landscape

De voormalige betonnen verblijfsbunker van de Hollandse Waterlinie onder aan de Diefdijk is in het midden tweemaal verticaal doorgezaagd, op circa 1 meter van elkaar. Hierdoor is een fraaie plastische verschijningsvorm ontstaan. Van de dijk af loop je over een betonnen trap en door de doorsnijding wat een vervolg heeft over een steiger door het water van het aanliggende meertje. Vanaf de dijk gezien, maar ook omgekeerd vanaf de steiger via de doorsnijding naar de dijk geeft dit geheel een fantastisch perspectivische werking waar iedereen terecht zeer enthousiast over was.

Het draaiend huis teTilburg van John Körmeling

Een grote rotonde waarvan het middenterrein met een doorsnede van circa 100 meter geheel bedekt is met een prachtige bloemenzee. Langs de buitenrand loopt een cirkelvormig railtraject waarover een armzalige rijtjeswoning zo langzaam ronddraait dat je de beweging van een afstand niet ervaart. Maar de grap is wanneer een voorbijganger verschillende malen de rotonde passeert men het huis steeds op een andere plek ziet staan.

Kortom een sterk staaltje van vermaaksarchitect Körmeling.

De Zonnetempel Lux et Terra en andere plastieken verspreid in het bos te Lierop van de beeldhouwer Lucien van Eerden  (‘licht en aarde’).

Een compaan van Lucien leidde ons rond in het bos en door de zonnetempel met niet te stuiten esoterische verklaringen. De tempel en de overige plastieken in het bos waren merendeels opgebouwd van grote blokken Belgische hardsteen in diverse vormen, die verzameld worden uit gesloopte bouwwerken of anderszins. Op diverse open plekken in het bos werkten leerlingen van Lucien aan kleine objecten.

Na de lunch op een zonneterras in de buurt van Helmond begaven we ons naar de

Monera te Gemert van Gerard Lankveld.

In een verouderd wongingbouwstraatje achter een huis werden we geconfronteerd met een veelkleurige- en veelvormige toren van circa tien meter hoogte, gebouwd op het dak van een schuur. Het geheel gemaakt van hout, zink en diverse andere metalen of stoffen.

De maker, een vermoedelijk alleen wonende man van enigszins gevorderde leeftijd leidde ons rond, onderwijl op ironische wijze vertellende van het hoe en waarom.

De schuur bleek zijn werkplaats te zijn waar we op ons verzoek een kijkje mochten nemen.

Tenslotte mochten we ook in zijn huis kijken waar we eenzelfde chaotische ravage aantroffen.

Het geheel was doorspekt met allerlei bouwsels, wonderlijke voorwerpen en machientjes.

In het kleine zondagse pronkkamertje bevond zich tussen allerlei gemaakte en uitgedachte spulletjes in vitrines een hoge veelkleurige staande klok, die tevens de dagen van de week, de maanden en de maandstonden aangeeft. Op deze klok was de bewoner bijzonder trots.

Buiten bleken half verscholen achter het struikgewas nog een toren, alsmede één in wording te staan.

Ons bezoek bleek hem te bevallen, want hij praatte door tot wij al in de bus zaten.

Wat heerlijk dat dergelijke verschijnselen kennelijk nog mogelijk zijn in ons land.

In Winssen troffen we een absolute tegenhanger van het voorgaande bezoek.

Veelvormige opritten voor een enigszins klassiek vormgegeven huis met platte afdekking met aan weerszijden  symmetrisch aangebrachte houten zijbeuken met door pannen gedekte zadeldaken.

De overgebleven buitenruimten in de voortuin waren gevuld met veelal grote plastieken van cortenstaal, voorstellende allerlei variaties  van plantenvormen met kelken en grote centrale phallussymbolen.

Na kennismaking met Huub en Adelheid Kortekaas mochten we de interieurs betreden,

die naast een chique aandoende cleane inrichting volstonden met keurig gerangschikte plastieken van eenzelfde vormgeving, uitdrukking en materiaal als we buiten aantroffen.

Tussen de plastieken tegen de wanden waren de namen gerangschikt van bekende kopers en relaties van over de hele wereld.

We mochten ook in de symmetrisch en zeer strak onderhouden tuin met vijver, waar weer objecten van diverse grootte en voortdurend dezelfde vormgeving en materiaal stonden gerangschikt.

Zoals de ervaring somtijds leert was langzamerhand de tijd flink uitgelopen zodat we aan het begin van de avond arriveerden bij ons lid Otto van Dijk te Horssen.

Hij en zijn vrouw bewonen een vroegere Betuwse boerderij met dwarsgeplaatst woonhuis.

Het pand is intensief gerenoveerd met behoud van de maten van de uiterlijke vormgeving.

De op het terrein aanwezige schuren zijn gesloopt en vervangen door heel lichte en open constructies van staal, zink en glas, waar ook het dak van de boerderij van gemaakt en mee bedekt is.

Het geheel maakt een nauwkeurig afgewogen en esthetische indruk en vormt een harmonische bijdrage aan de gebouwde omgeving van het dorp.

Otto leidde ons rond door het interieur van de woning waar de hoofdindeling op zijn plaats is  gebleven maar de constructies en functies, als ook die van het kantoor opnieuw zijn ingevuld op een weldoordachte wijze.

Het dak van de voormalige boerderij is rondom circa 40 cm losgehouden van de omringende muren met een glasstrook welke in het interieur een gelijkmatige verlichting geeft die een plezierige lucide invloed heeft.

Zeer opvallend zijn de fijnzinnige en rijke detailleringen die op een buitengewoon nauwkeurige wijze zijn uitgevoerd.

Otto heeft ons na afloop meegenomen naar een restaurant met terras aan een meer te Maasbommel waar we in een gezellige en vriendschappelijke sfeer de dag beëindigd hebben.

Verslag Gé van der Pol

Foto’s Tjalling Visser

Het agenda-item staat hier.